Van de halfgoden van de postrock: Allelujah! Don’t Bend! Ascent!

14-11-2012 16:29

Op 15 oktober lag hij ineens in de winkel: de onverwachte en onaangekondigde opvolger van Yanqui U.X.O., Allelujah! Don’t Bend! Ascent!. Het vierde album pas van Godspeed You! Black Emperor, maar wel een waar de drie uitroeptekens in de titel er zeker vier te weinig zijn. Want tien jaar na Yanqui U.X.O., het meest succesvolle album van het Canadese collectief, slaan de vier nieuwe nummers in als de bommen die op de hoes van dat – inmiddels – klassieke postrock album.

Geen geheel nieuwe weg
Niet dat de anarchisten uit Montreal na tien jaar een geheel nieuwe weg in zijn geslagen, dat is juist vooral niet het geval. Zeker de twee langste nummers, Mladic en We Drift Like Worried Fire sluiten direct aan bij het geluid dat het collectief in 2002 op plaat zette. Iets wat de “tape-traders” onder ons niet geheel zal verbazen, daar deze voor de tienjarige sabbatical beiden al geregeld live werden gespeeld onder de namen The Albanian en Gamelan.

Maar beiden tonen waar Godspeed You! Black Emperor haar haast mythische status aan te danken heeft. Mladic, de opener van het viertal op deze plaat, herinnert in zekere zin aan bij Lift You Skinny Fists Like Antennas to Heaven. De ruwheid, ongepolijste compositie en de donkere dreiging waarmee Mladic wordt gekleurd, werkt beknellend. Schel snijdende gitaren die als een ijspriem staccato op de oren inhaken trekken het duister uit de boxen. Drones, soundscapes en vervormde geluidsmuren die na een minuut of tien overgaan in een soort doden polka balkanbeat om vervolgens weer de Apocalypse over de luisteraar heen te werpen. Een heldere aanklacht tegen de Bosnisch-Servische generaal, die wellicht het beste kan worden afgespeeld in het Internationale Strafhof in Den Haag. Grote kans dat de Serf, peddelend in een plas van diarree en angstzweet, tijdens het klepperen van protesterende potten en pannen (waar de track mee eindigt) huilend uitbarst in een volledige schuldbekentenis van alle lopende aanklachten.

http://www.youtube.com/watch?v=wP6-wlhviKw

Geen woorden nodig
Godspeed You! Black Emperor heeft nog steeds geen woorden nodig om haar boodschap over te brengen. Uiteraard, zeker bij gebrek aan woorden, is deze boodschap grotendeels onderhevig aan de invulling van de luisteraar, in dit geval een luisteraar die Klein, Bakoenin en Chomsky gebroederlijk naast elkaar in de kast heeft staan en eind jaren negentig zich verdiepte in globalisatie en de tegenbeweging. Afkomstig uit dezelfde poel des verderf, dus. In hoeverre het subversieve geluid van Godspeed You! Black Emperor voortkomt uit de wens dit te horen of werkelijk te horen is daarmee maar de vraag. Net zoals het maar de vraag is of er geen kritische kanttekeningen moeten worden gezet bij de wijze waarop de plaat ineens in de schappen lag. Ondergetekende wil geloven dat het is omdat het collectief wars is van de conventies van de industrie en regels van marketing. Het feit wil echter at het gebruik van geen marketing en gewoon verrassen tegenwoordig ook gewoon marketing is. Denk daar bij ook aan de wijze waarop Radiohead haar laatste plaat lanceerde.

Maar dat alles buiten beschouwing latende, is Allelujah! Don’t Bend! Ascent! de wederkomst van de Canadezen. Waar de twee korter nummers op de plaat, meer drones georiënteerd, ook de indruk geven dat we nog niet klaar zijn met het ensemble. Een relatief nieuw geluid, waarbij de structuur nog meer lijkt losgelaten en daarmee het verontrustende in het geluid van de Canadezen meer benadrukt wordt. Of deze twee erbij zijn gekomen om de twee oudere nummers aan elkaar te leggen, of dat de groep werkelijk met nieuw geluid aan het spelen is, is uiteraard de vraag. Neemt niet weg dat Allelujah! Don’t Bend! Ascent! een succesvolle resurrectie is.

Yanqui U.X.O.
Een onverwachte wederkomst van Godspeed You! Black Emperor die samen valt met een jubileumjaar. Vijftien jaar Constellation Records, het label dat mede dankzij Godspeed You! Black Emperor een enorme cultnaam kreeg, maar ook bands als Do Make Say Think, Vic Chesnutt en Sofa in de catalogus hebben staan. Net als het collectief afkomstig uit Montréal en met de culturele en politieke wortels in de beweging van andersglobalisten aan het eind van het vorige millennium. Mensen die denken dat hét anders kan en dit ook al enkele jaren tonen dóór het anders te doen. Nooit hadden zij een contract met Godspeed You! Black Emperor (zoals met geen van de bands), en toch stond het collectief na de opnames weer bij deze stadsgenoten op de stoep. Met een plaat die waarschijnlijk het jubileumjaar een extra toefje slagroom gaat geven. Grote kans namelijk dat Allelujah! Don’t Bend! Ascent! van de halfgoden van de postrock de vorige beste verkopende plaat (Yanqui U.X.O. van de halfgoden van de postrock in wording) van het label gaat overtreffen.